*Αναδημοσίευση από The Press Project
Στις 21 Μαΐου εκδικάζεται η υπόθεση του ναυαγίου της Πύλου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου, κάθονται για ακόμα μία φορά τα εξιλαστήρια θύματα που με fast track διαδικασίες ενοχοποιήθηκαν σηκώνοντας στις πλάτες τους το βάρος της αντιμεταναστευτικής πολιτικής Ελλάδας και ΕΕ. Εννιά Αιγύπτιοι επιζώντες, όταν τα ρούχα τους ήταν ακόμη βρεγμένα, συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν επαπειλούμενοι με κακουργηματικές κατηγορίες που συνιστούν ποινές κάθειρξης χιλιάδων ετών, μεταξύ αυτών και της κατηγορίας της πρόκλησης ναυαγίου, παρά τις συνεχείς δημοσιογραφικές και ερευνητικές αποκαλύψεις για τη δράση του Λιμενικού που φέρεται να ρυμούλκησε το αλιευτικό σκάφος των προσφύγων με αποτέλεσμα την ανατροπή του και τον πνιγμό εκατοντάδων ψυχών. Την Πέμπτη, 16/05/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ με ομιλητές τους δικηγόρους υπεράσπισης των εννιά. Το σύνθημα είναι ένα: Μία δίκαιη δίκη για τους εννιά. Να ελευθερωθούν, να αντιμετωπιστούν ως διακινούμενοι, να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης οι πραγματικοί υπαίτιοι.
Οι δικηγόροι υπεράσπισης των εννιά κατηγορούμενων Αιγυπτίων: Βίκυ Αγγελίδου, Αλέξης Γεωργούλης, Έφη Δούση, Χρυσάνθη Καούνη, Ευγενία Κουνιάκη, Νατάσα Νταϊλιάνη, Σπύρος Πανταζής, Δημήτρης Χούλης / The Press Project
Ρεπορτάζ: Νεκταρία Ψαράκη
Το ναυάγιο της Πύλου αποτελεί την πιο εμβληματική υπόθεση, την περίπτωση – σύμβολο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής Ελλάδας και ΕΕ με μέσο την ποινικοποίηση αλλά και την απάνθρωπη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο στα ευρωπαϊκά εδάφη. Η συνταγή είναι μόνιμα μία: η μη διάσωση και η ποινικοποίηση των ίδιων των διακινούμενων. Για τους αιτούντες άσυλο, η στιγμή της ανταπόκρισης από τις Αρχές στις συνεχείς εκκλήσεις τους και στα σήματα κινδύνου σημαίνει την έναρξη μίας δεύτερης Οδύσσειας, πιο βασανιστικής από εκείνη που έχουν βιώσει κατά τη διάρκεια του επικίνδυνου ταξιδιού τους. Η δεύτερη Οδύσσεια μπορεί να έχει ως κατάληξη το θάνατό τους, ή την εξοντωτική τους φυλάκιση.
Το χρονικό
Οι πρόσφυγες στο αλιευτικό Αντριάνα στον Ιούνιο του 2023, πολύ πριν τη μοιραία στιγμή, βρίσκονταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα διεθνή ύδατα και συγκεκριμένα σε ελληνική ζώνη διάσωσης και προχωρούσαν σε συνεχείς εκκλήσεις διάσωσης και σε αποστολή σημάτων κινδύνου. «Δεν μας ενδιέφερε αν θα ανταποκριθεί η Λιβυκή, η Μαλτέζικη, η Ιταλική, ή η Ελληνική Ακτοφυλακή. Θέλαμε να σωθούμε», είπαν αργότερα. Τόσο το ελληνικό Λιμενικό Σώμα όσο και η Frontex γνώριζαν και παρακολουθούσαν την κατάσταση του αλιευτικού Αντριάνα για 24 ολόκληρες ώρες χωρίς να επιχειρούν διάσωση όπως απαιτούσαν τα πρωτόκολλα. Αντιθέτως, αντί για διασωστικό πλοίο, στάλθηκε το περιπολικό σκάφος 920 του Ελληνικού Λιμενικού με εντολή να αρχίσει την παράνομη επιχείρηση απομάκρυνσης των προσφύγων από την ελληνική ζώνη διάσωσης, όπως άλλωστε συνηθίζεται, με πρόσφυγες να έχουν αναφέρει στο παρελθόν ότι τους εφοδιάζουν με προμήθειες, μέχρι και καύσιμα για να συνεχίσουν της πορείας τους, το λεγόμενο push forward, όπως έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τη χρήση δύο εμπορικών πλοίων.
Η Ελληνική Ακτοφυλακή λειτούργησε ως ο χάρτης των προσφύγων, αφού προπορευόταν του Αντριάνα έχοντας υψώσει ένα λευκό φως, δείχνοντας τον δρόμο προς την Ιταλία. «Μας είπαν ότι θα μας πάνε στην Ιταλία», είπαν οι πρόσφυγες σε δημοσιογράφους και ερευνητές αργότερα. Κατά τη διάρκεια του push forward, για κακή τύχη των προσφύγων, η μηχανή του αλιευτικού σκάφους χάλασε ξανά. Τότε, σύμφωνα με καταγγελίες από αυτόπτες μάρτυρες, σύμφωνα με τις σαφείς και λεπτομερείς διηγήσεις των ίδιων των επιζώντων, το Λιμενικό σκάφος επιχείρησε δύο φορές ρυμούλκηση με ένα μπλε σχοινί. Η δεύτερη ήταν μοιραία. Το αποτέλεσμα ήταν η ανατροπή του αλιευτικού σκάφους το οποίο είχε 600 πρόσφυγες κυρίως πακιστανικής καταγωγής οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στον πάτο της θάλασσας, και περίπου 150 πρόσφυγες πακιστανικής, συριακής, αιγυπτιακής και παλαιστινιακής καταγωγής στα ανώτερα καταστρώματα οι οποίοι έπεσαν στη θάλασσα. Σύμφωνα με τις καταγγελίες τους, ακόμη και τότε το λιμενικό σκάφος έμεινε αμέτοχο. Απομακρύνθηκε, δεν πέταξε σωσίβια, δεν επιχείρησε διάσωση. Πρόσφυγες αναφέρουν ότι παρέμειναν στο νερό από μισή ώρα έως και δύο ώρες. Μετά το πέρας αυτού του διαστήματος ξεκίνησε μία υποτυπώδης επιχείρηση διάσωσης. Το αποτέλεσμα ήταν η ανάσυρση 84 σορών και 104 ζωντανών προσφύγων.
Παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι εννιά Αιγύπτιοι ανήκουν στους τυχερούς της ιστορίας, σε εκείνους που πάλεψαν και κατάφεραν να μείνουν ζωντανοί στα παγωμένα και σκοτεινά νερά της Μεσογείου όντες εξαντλημένοι, φοβισμένοι και αβοήθητοι – με ορισμένους να αναφέρουν ότι δεν ήξεραν ούτε εκείνοι να κολυμπούν, απλώς συνειδητοποίησαν ότι αν μείνουν ανάσκελα δεν βυθίζονται – συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν όταν ακόμη τα ρούχα τους ήταν βρεγμένα. Κατόπιν μίας προανάκρισης – παρωδία, με ελλιπή έως ανύπαρκτα στοιχεία, με καταθέσεις εννιά μαρτύρων κατηγορίας οι οποίοι άπαντες κατέθεσαν ότι ο καπετάνιος του Αντριάνα αφενός ήταν και ο ίδιος διακινούμενος και αφετέρου νεκρός. Οι εννιά μάρτυρες κατηγορίας αναφέρθηκαν στους εννιά συλληφθέντες για να αναφέρουν ότι τους θυμούνται να δίνουν νερό και χουρμάδες στους διπλανούς τους. Αυτό ήταν αρκετό για τις προανακριτικές αρχές για να τους κατατάξουν στα «μέλη του πληρώματος με διακριτούς ρόλους» και να τους αποδώσουν τις κακουργηματικές κατηγορίες της παράνομης διακίνησης μεταναστών, της σύστασης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, της πρόκλησης ναυαγίου και της παράνομης εισόδου στη χώρα.
Το ντόμινο πληροφοριών και αποκαλύψεων σχετικά με τη δράση του λιμενικού αποκαλύφθηκε μετά από δημοσιογράφους και ανεξάρτητους ερευνητές. Καμία πληροφορία δεν συμπεριλήφθηκε στην δικογραφία. Ούτε καν στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης, η οποία απέδωσε την πρόκληση ναυαγίου στην ευστάθεια του πλοιαρίου και στην εσωτερική μετακίνηση των επιβαινόντων. Η μήνυση δε 45 εκ των επιζώντων σε βάρος του ελληνικού λιμενικού είναι ακόμη στο Ναυτοδικείο. 11 μήνες μετά, χιλιάδες σελίδες δημοσιογραφικών αποκαλύψεων μετά, δεν υπάρχει καμία πρόοδος στις έρευνες.
Το αρχικό αίτημα δε των δικηγόρων υπεράσπισης για τη μη διεξαγωγή της δίκης λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων, αφού το ναυάγιο συνέβη σε διεθνή ύδατα, απορρίφθηκε με ένα βούλευμα το οποίο ανέφερε ότι φυσικά και είναι ελληνική υπόθεση, αφού οι πρόσφυγες στο ταξίδι τους Λιβύη – Ιταλία είχαν πλήρη επίγνωση για την κακή κατάσταση του πλοιαρίου τους το οποίο ήταν μη αξιόπλοο και άρα πλήρη επίγνωση της πιθανότητας ότι μπορεί και να καταλήξουν στη χώρα μας. Έτσι λοιπόν, με ένα βούλευμα που ποινικοποιεί τη σκέψη και τη φαντασία, με την ελληνική Δικαιοσύνη να δηλώνει ότι η υπόθεση προχωράει σε ακροαματική διαδικασία για να διεξαχθεί μία δίκη προθέσεων, το ναυάγιο της Πύλου εκδικάζεται την Τρίτη 21 Μαΐου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Καλαμάτας όπου αναμένεται οι δικηγόροι να υποβάλλουν ξανά αίτημα για την έλλειψη δικαιοδοσίας αφού πλέον υπάρχει σχετική νομολογία, με το δικαστήριο της Ρόδου, της Μυκόνου, των Χανίων και του Ηρακλείου να έχουν αποδεχθεί σχετικές ενστάσεις μέσα σε ένα χρόνο.
«Ποτέ δεν ήταν στόχος η διάσωση, εξ αρχής ήταν η επαναπροώθηση»
Η δικηγόρος υπεράσπισης Βίκυ Αγγελίδου, στη συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 16/05/2024 στην ΕΣΗΕΑ, θύμισε ότι το ελληνικό λιμενικό, όχι μόνο επιχείρησε να βγάλει από το ελληνικό SAR το αλιευτικό Αντριάνα, αλλά όταν το σχέδιό τους ναυάγησε, οι λιμενικές αρχές φυλάκισαν 9 ανθρώπους με fast track διαδικασίες, όπως άλλωστε συνηθίζεται.
«Εννιά άνθρωποι είναι στη φυλακή χωρίς να γνωρίζουν γιατί είναι στη φυλακή», είπε ο συνήγορος υπεράσπισης Δημήτρης Χούλης, θυμίζοντας ωστόσο ότι εκτός από αυτούς τους εννιά, άλλοι δυο χιλιάδες άνθρωποι σαπίζουν στις ελληνικές φυλακές με τις ίδιες τακτικές. « Το ναυάγιο της Πυλου ήταν μεγάλη ευκαιρία να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις. Ήταν μεγάλη ευκαιρία να βρούμε νόμιμες οδούς για να σταματήσουμε τα κυκλώματα διακίνησης, αντί να την αρπάξουμε έχουμε εννιά ανθρώπους στη φυλακή», αναφέρει, ενώ θύμισε ότι επί εννιά ώρες η ελληνική ακτοφυλακή παρακολουθούσε το Αντριάνα. Από αυτή την παρακολούθηση δεν προέκυψε ούτε μία φωτογραφία η οποία να αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο ότι οι εννιά κατηγορούμενοι προβαίνουν έστω και σε μία ενέργεια από αυτές που τους καταλογίζουν.
«Το ελληνικό λιμενικό είχε βέβαια κλειστές τις κάμερες, διότι από την αρχή ήθελε να επαναπροωθήσει. Αντί να στείλουν διασωστικό σκάφος, έστειλαν το περιπολικό 920 με πέντε ειδικοδυναμίτες. Ακόμη και μετά την ρυμούλκηση έμειναν από 30 λεπτά ως δύο ώρες μακριά χωρίς να κάνουν καμία κίνηση για να διασώσουν. Αυτοί οι 9, είναι αυτοί που επιβίωσαν. Αυτοί που ήξεραν μπάνιο. Και βρήκαμε και άλλους εννιά κακομοίρηδες να καταθέσουν ότι τους είδαν να δίνουν ένα νερό και ένα χουρμά. Αντιμετωπίζουν 172 καθείρξεις και χιλιάδες ευρώ. Αυτοί θα κουβαλήσουν όλο το βάρος της Ευρώπης. Πρέπει να απαιτήσουμε μία δίκαιη δίκη για αυτούς και τους άλλους δυο χιλιάδες», κατέληξε.
Κατηγορούνται για την πρόκληση ναυαγίου, αλλά η δικογραφία κατά των εννιά ξεχνά κάτι: τα αίτια της βύθισης
Η συνήγορος υπεράσπισης Έφη Δούση θύμισε, ότι εκτός από τις τρεις βασικές κατηγορίες, δηλαδή τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, διακίνησης μεταναστών και παράνομης εισόδου, κατηγορούνται και για πρόκληση ναυαγίου με το αποδεικτικό υλικό να μην υπάρχει, να είναι έωλο. Τόνισε επίσης, ότι το έργο της Δικαιοσύνης αναγκάζεται να το κάνει η υπεράσπιση. «Η υπεράσπιση, μέσα σε ένα τεράστιο αγώνα, εισφέρει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα έπρεπε οι αρχές να αναζητήσουν. Η υπεράσπιση πρέπει να κάνει τον ναυτοδίκη, τον δικηγόρο και τον ερευνητή. Έχουμε μία δικογραφία που σχηματίζεται μόλις σε τρεις μήνες. Γνωρίζετε ήδη ότι το ναυτοδικείο Πειραιά, εξετάζει 11 μήνες και δεν έχει καταλήξει για την πρόκληση ναυαγίου (σ.σ. 45 επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου προχώρησαν σε μήνυση εναντίον της Ελληνικής Ακτοφυλακής και του πληρώματος του 920 καταγγέλλοντας ότι οι ενέργειές τους, δηλαδή η ρυμούλκηση του αλιευτικού οδήγησαν στην ανατροπή του. Η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στο Ναυτοδικείο και δεν είναι γνωστό αν θα προχωρήσει σε δίκη. Οι μόνες διώξεις που έχουν ασκηθεί μέχρι στιγμής από την ελληνική δικαιοσύνη, είναι εναντίον των εννιά Αιγυπτίων που δικάζονται 21 Μαΐου). Για τους εννιά όμως, οι τρεις μήνες ήταν αρκετοί», αναφέρει.
Η Έφη Δούση σημειώνει ότι το Ελληνικό Λιμενικό δεν εκκίνησε καν επιχείρηση έρευνας και διάσωσης. «Είναι ξεκάθαρο ότι όλες οι ενέργειες που διατάχθηκαν από τις ελληνικές αρχές δεν αποτελούν διάσωση σύμφωνα με τα πρωτόκολλα. Είναι σαφές και από τα έντυπα στίγματα, και από τα στίγματα των πλοίων από τις κατευθύνσεις και από τις καταθέσεις στη δικογραφία ότι στο αλιευτικό πλοίο προτάθηκε να ακολουθήσει πορεία έξω από το ελληνικό SAR και μετά επιχειρήθηκε ρυμούλκηση. Σε ένα τέτοιο περιστατικό έστειλαν περιπολικό και όχι διασωστικό. Αρνήθηκαν τη διάσωση. Δεν την καθυστέρησαν».
Η δικογραφία που έχει σχηματιστεί εναντίον των εννιά ξεχνά κάτι: τα αίτια της βύθισης. Δεν υπάρχουν πουθενά. «Το πώς βυθίστηκε το Αντριάνα δεν υπάρχει. Και αυτό γιατί δεν συλλέγεται όλο το υλικό που οφείλουν να συλλέξουν. Το αίτημά μας για το άνοιγμα των κινητών απορρίπτεται. Το αίτημα συλλογής αποδεικτικών υλικών για την αποτελεσματική διερεύνηση των αιτιών της βύθισης απορρίπτεται. Το αίτημα να εξεταστούν και οι 104 απορρίπτεται. Έχουμε μία δικογραφία για να διερευνηθεί και να αποκαλυφθεί τι συνέβη σε ένα ναυάγιο που κόστισε τη ζωή σε 600 ανθρώπους και αυτή η διερεύνηση δεν έχει γίνει με όλα τα σχετικά αιτήματα να απορρίπτονται και αντ’ αυτού κατηγορούνται εννιά άνθρωποι για να συγκαλυφθεί η ευθύνη για τις πράξεις των ελληνικών αρχών. Δεν υπάρχει αποκρουστικότερη εικόνα από το να βλέπεις έναν άνθρωπο να πνίγεται. Αβάσταχτη εικόνα είναι επίσης το να καταδικάζεις και έναν άνθρωπο που όχι μόνο δεν έχει κάνει αυτά που τον κατηγορείς, αλλά με τις δικές σου πράξεις του βάφεις τα χέρια με αίμα», καταλήγει.
Μία διερεύνηση που κράτησε λιγότερο από 24 ώρες
Η συνήγορος υπεράσπισης Χρυσάνθη Καούνη τονίζει ότι είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται εκεί επειδή πρέπει να συγκαλυφθεί η ευθύνη του Ελληνικού Λιμενικού για το ναυάγιο το οποίο προκάλεσε. «Βρέθηκαν να κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις που δεν είδε κανείς να αναλαμβάνουν χώρα. Όλη η διερεύνηση κράτησε 24 ώρες. Από την ώρα που βγήκαν -με τα ρούχα βρεγμένα- μέχρι τις 3 τα ξημερώματα της επόμενης. Όλοι οι επιζώντες με το που πάτησαν το πόδι τους στη στεριά συνελήφθησαν. Και για αυτό είχαμε τις εικόνες που είδαμε όλοι με ανθρώπους που βρήκαν συγγενείς ζωντανούς να αγκαλιάζονται ανάμεσα από τα κάγκελα. Γιατί ήταν κρατούμενοι. Κρατούμενοι ήταν όμως και λίγες μέρες αργότερα. Διοικητικά κρατούμενοι γιατί έπρεπε να υποβληθούν σε διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης. Δεν μπορεί να έρχονται κατηγορούμενοι εννιά άνθρωποι όταν στο υποτιθέμενο θέμα το οποίο τους κατηγορούν υπάρχουν 95 αυτόπτες μάρτυρες», ενώ καταλήγει λέγοντας ότι η υπόθεση του ναυαγίου της Πύλου μας αφορά όλους διότι έχει να κάνει με το πώς δεχόμαστε και αποδεχόμαστε να δικάζει η ελληνική δικαιοσύνη».
«Είναι μόλις εννιά από τους 2.000 που βρίσκονται στις ελληνικές φυλακές για τον ίδιο λόγο»
Ο συνήγορος υπεράσπισης Αλέξης Γεωργούλης θύμισε ότι όλοι οι δικηγόροι που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη υπόθεση έχουν δει στο παρελθόν αντίστοιχες υποθέσεις. Διότι αυτή είναι η μοίρα των αιτούντων άσυλο σύμφωνα με τον νόμο 4251/2014: η ποινικοποίησή τους. Αν ο διακινούμενος ακουμπήσει το τιμόνι της λέμβου, ακόμη και σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κινδυνεύει με δέκα χρόνια κάθειρξης ανά μεταφερόμενο πρόσωπο. Αν δε υπάρξει θάνατος κατά το ταξίδι, η ποινή είναι ισόβια. «Δύο χιλιάδες άνθρωποι είναι στις φυλακές με έωλα και διάτρητα κατηγορητήρια. Είναι πρώτης τάξης ευκαιρία, με το ναυάγιο της Πύλου να δοθεί ορατότητα σε αυτή την ακραία ποινικοποίηση που υφίστανται οι αιτούντες άσυλο και να λάμψει η αλήθεια σε σχέση με τις πρακτικές του Ελληνικού Λιμενικού. Να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη», καταλήγει.
Το αφήγημα στήνεται: Διαρροή φωτογραφιών των κατηγορουμένων που δεν συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία σε συστημικά μέσα – «Από τα κινητά των λιμενικών»
Για «προαναγγελθέν» έγκλημα έκανε λόγο η Ευγενία Κουνιάκη. «Είμαστε εδώ όλοι επειδή συγκλονιστήκαμε με το ναυάγιο. Το έγκλημα είχε προαναγγελθεί. Αλλά, και επειδή είδαμε τις εννιά φωτογραφίες των κατηγορουμένων να διακινούνται στο πρώτο θέμα. Φωτογραφίες που δεν υπάρχουν στη δικογραφία με τον ίδιο τρόπο. Άρα ήταν στα κινητά των λιμενικών όταν προσπαθούσαν να στήσουν το αφήγημα. Ο κίνδυνος να κατηγορηθείς δεν αφορά μόνο αυτούς που είναι στα καράβια αλλά και αυτούς που τους υπερασπίζονται. Θέλω να πω ένα στοιχείο από τη δικογραφία για τον τρόπο που κατασκευάζεται η ενοχή και η συγκάλυψη. Υπάρχει μια πραγματογνωμοσύνη στη δικογραφία, η οποία δεν περιλαμβάνει οποιαδήποτε δημόσια αναφορά. Προσπαθεί να βρει τα αιτία του ναυαγίου και χρησιμοποιεί ως ένα από τα υλικά το βίντεο που κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ με το Αντριάνα δίπλα από το εμπορικό πλοίο που κουνιέται και ταλαντεύεται. Ο Λιμενικός που το τραβάει λέει «Παναγία μου», αλλά δεν καλεί σε Mayday. Αυτή η πραγματογνωμοσύνη ρίχνει τα αίτια στο γεγονός ότι το πλοίο ήταν υπερφορτωμένο. Είναι μία δίκη που θα είναι εκεί ως μάρτυρας ο Λιμενικός. Έχει ενδιαφέρον να ακούσουμε τι θα πει», αναφέρει.
«Η υπόθεση δεν πρέπει καν να αρχίσει – Αναρμόδια τα ελληνικά δικαστήρια»
Ο συνήγορος υπεράσπισης, Σπύρος Πάνταζής ανέφερε ότι κατά την άποψη της υπεράσπισης, είναι μία υπόθεση που δεν πρέπει να αρχίσει, λόγω έλλειψης αρμοδιότητας των ελληνικών δικαστηρίων, δεδομένου ότι συνέβη στα διεθνή ύδατα. «Έχουμε μία νομολογία περί αναρμοδιότητάς τους. Όμως αν αρχίσει θα είναι μια διαδικασία για την απόδειξη της αλήθειας. Να φύγει αυτό το βάρος από αυτούς τους ανθρώπους. Τόσο καιρό συναντήσαμε ένα δικαστικό τοίχος, το οποίο θα διαρραγεί», κατέληξε.
«Δίκη με βεβαιότητες και όχι πολιτικές σκοπιμότητες»
«Να δικαστούν με βεβαιότητες, και όχι πολιτικές σκοπιμότητες». Αυτό ήταν το μήνυμα της συνηγόρου υπεράσπισης, Νατάσας Νταλιάνη, η οποία αναρωτήθηκε «αυτή η υπόθεση, τι δικάζει». Όπως είπε, δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα που να μη σκεφτεί τον παραλογισμό, ενώ αιωρείται πάντα το «πού ξέρεις ότι δεν είναι αυτοί οι ένοχοι». «Ξέρω ότι δεν ανέτρεψαν εκείνοι το Αντριάνα διότι κάπως τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Άργησε μια ολόκληρη μέρα η διάσωση 750 ανθρώπων. Δεν έγιναν οι αναμενόμενες ενέργειες. «Αυτοί δεν ήθελαν να σωθούν», ακούμε. Πέρα από τις κατάφωρες παραβιάσεις, αφού τα ξεπεράσεις όλα αυτά, θα φτάσεις στους διακινητές, εκεί θα πρέπει να μπλεχτείς στα δίκτυα των διακινητών, θα πρέπει να δεις τι γίνεται γεωπολιτικά και εκεί θα βρεις εννιά κουκκίδες που πλήρωσαν όπως όλοι. Και κάπου εκεί θα δεις ανθρώπους αληθινούς. Όχι νούμερα, όπως παρουσιάστηκαν στο πρώτο θέμα. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας και τη συγκάλυψη. Να μην μας προσπεράσει αναίμακτα», είπε.
600 νεκροί ακόμη στον πάτο της Μεσογείου – Δεν υπάρχουν ούτε στη δικογραφία
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης, ένας εκ των δικηγόρων των 45 επιζώντων που έχουν υποβάλει μήνυση κατά του Λιμενικού, παρατήρησε και επισήμανε: «Συγγνώμη, παρατηρώντας τον αριθμό των καθείρξεων που αναφέρατε, ρωτώ: δεν έχουν καταλήξει ακόμη πόσοι ήταν εν τέλει οι νεκροί; Κρύβονται ακόμη πίσω από τον αριθμό των αγνοουμένων; Τόσο καιρό μετά όλοι αυτοί οι αγνοούμενοι δεν θεωρήθηκαν νεκροί;».
Όντως, το κατηγορητήριο δεν λαμβάνει υπόψιν το σύνολο των νεκρών, όπως αυτοί προκύπτουν από τις περιγραφές των επιζώντων που κάνουν λόγο για 750 επιβαίνοντες στο αλιευτικό σκάφος, εκ των οποίων επιβίωσαν οι 104. Το κατηγορητήριο αναφέρεται σε 84 νεκρούς, ακριβώς τον αριθμό των σορών που ανασύρθηκαν. «Το ότι αδιαφορούμε τόσο καιρό για αυτούς τους ανθρώπους εκεί, αλλά το ότι μας ενδιέφερε για τους τρεις πλούσιους, τότε που είχαν πάει να επισκεφθούν το ναυάγιο του Τιτανικού την ίδια περίοδο, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις», σχολίασε ο Δημήτρης Χούλης.
Στη δικογραφία – παρωδία ωστόσο του ναυαγίου της Πύλου, δεν λείπει μόνο ο ακριβής αριθμός των νεκρών. «Στις ανεξάρτητες έρευνες, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία, πήγαν περισσότεροι μάρτυρες σε σχέση με την ανάκριση και την προανάκριση», ανέφερε η κ. Δούση.
Στόχος η εμφάνιση μαρτύρων – κλειδιά
Στόχος στο δικαστήριο, σε περίπτωση που απορριφθεί η ένσταση αναρμοδιότητας των ελληνικών δικαστηρίων, είναι να εμφανιστούν μάρτυρες – κλειδιά που θα δώσουν φως και σε όσα συνέβησαν την μοιραία νύχτα κατά την επιχείρηση του Ελληνικού Λιμενικού, αλλά και να καταθέσουν όλα όσα συνέβησαν κατά την προδικασία. Να εξηγήσουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κατέθεσαν, το καθεστώς φόβου στο οποίο βρίσκονταν, την ποιότητα της διερμηνείας, αλλά και τις ερωτήσεις στις οποίες υποβλήθηκαν για να βγουν συμπεράσματα για το πώς μαρτυρίες που αναφέρουν ότι δόθηκαν νερά και χουρμάδες κατέληξαν να στοιχειοθετούν το κακούργημα της διακίνησης μεταναστών κατά την οποία επήλθε θάνατος, την ίδια ώρα που άπαντες οι μάρτυρες καταθέτουν ότι αφενός όλοι οι καπετάνιοι είναι νεκροί, και αφετέρου ότι κανείς από τους κατηγορούμενους δεν ήταν διακινητής, καθώς οι πραγματικοί διακινητές δεν επιβιβάστηκαν ποτέ. Για να αποκαλυφθεί πώς οι αρχές χρησιμοποίησαν τις καταθέσεις για να διανείμουν με fast track διαδικασίες συγκεκριμένους ρόλους και αρμοδιότητες στους εννιά Αιγύπτιους ώστε να κατασκευαστεί μία δικογραφία και να αρχίσει το σχέδιο συγκάλυψης των εγκληματικών ευθυνών του Ελληνικού Λιμενικού, με πολύτιμο και χρήσιμο όπλο τις επιλεκτικές διαρροές πληροφοριών στον συστημικό τύπο που ενοχοποιούν τους εννιά και εμπλουτίζουν το αφήγημα.