Στη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης της καμπάνιας για δικαιοσύνη στα θύματα του εγκληματικού ναυαγίου στην Πύλο καλούν την Κυριακή επιζώντες του ναυαγίου, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος «η Ενότητα», άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και η ΚΕΕΡΦΑ. Η συναυλία θα γίνει στα γήπεδα μπάσκετ του Ρουφ στις 7 μ.μ. με οικονομική ενίσχυση 10 ευρώ.
Συμμετέχουν: Φοίβος Δεληβοριάς, Φωτεινή Βελεσιώτου, Μαρία Παπαγεωργίου, Σπύρος Γραμμένος, Νεφέλη Φασούλη, Ναταλία Ρασούλη, Frank Panx, Alex Καλοφωλιάς, Stournari street band, Βασίλης Ράλλης, Πτέρυγα 3, The screaming Fly, Γιώργος Φασόλης και Bugarabu percussion, Damage Done, Βαλβολίνη.
Παρεμβαίνουν: Μάγδα Φύσσα, Ιάσονας Αποστολόπουλος, Γιάννης Μάγγος, επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου και δικηγόροι υπεράσπισης των 9 επιζώντων που δικάζονται στην Καλαμάτα για «πρόκληση ναυαγίου», διακίνηση και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Η κυβέρνηση «επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες της σε εννέα επιζώντες», επισημαίνει η ΚΕΕΡΦΑ. Και υπογραμμίζει: «Είναι μία σκανδαλώδης δίωξη, συνέχεια της βιομηχανίας δικών-καταδικών που γέμισαν τις φυλακές με χιλιάδες μετανάστες, βαφτίζοντάς τους ως διακινητές. Στεκόμαστε στο πλευρό των θυμάτων, των επιζώντων και των οικογενειών τους που ζητάνε δικαιοσύνη. Να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι, η κυβέρνηση, το Λιμενικό και η Frontex. Ωρα να βάλουμε τέλος στη φρίκη των καταδιώξεων και δολοφονιών στα σύνορα! Οι πρόσφυγες, γυναίκες και παιδιά είναι καλοδεχούμενοι με δικαιώματα».
Για το επόμενο διάστημα, η ΚΕΕΡΦΑ κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις με αίτημα να μη συγκαλυφθεί το εγκληματικό ναυάγιο της Πύλου:
15 Μαΐου, Εφετείο Αθηνών, 9 π.μ.: αντιφασιστική συγκέντρωση με αίτημα την άρση της απόφασης αποφυλάκισης του Ν. Μιχαλολιάκου
● 20 Μαΐου, Σύνταγμα, 6 μ.μ.: κινητοποίηση αλληλεγγύης στους εννέα κατηγορούμενους
● 21 Μαΐου, Δικαστήρια Καλαμάτας, 9 π.μ., πορεία αλληλεγγύης στους εννέα κατηγορούμενους (αναχώρηση πούλμαν από Αθήνα στην πλατεία Καραϊσκάκη στις 5 π.μ.),
● 4 Ιουνίου, Προπύλαια Αθήνας και άλλες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, 7 μ.μ., κινητοποίηση με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το ναυάγιο.
Με αφορμή τη συναυλία, γράφουν στην «Εφ.Συν.» ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος και ο Γιάννης Μάγγος, πατέρας του θύματος αστυνομικής βίας, Βασίλη Μάγγου.
Ιάσονας Αποστολόπουλος
Το έγκλημα της Πύλου με τους 650 νεκρούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ήταν μια απάνθρωπη κρατική δολοφονία. Το ελληνικό Λιμενικό γνώριζε για 16 ολόκληρες ώρες για την κατάσταση κινδύνου μέσα στην ελληνική ζώνη SAR και δεν τους διέσωσε. Οι ελληνικές αρχές ειδοποιήθηκαν και από το ιταλικό Λιμενικό και από τη Frontex και από το Alarmphone! Αντ’ αυτού, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες των επιζώντων, το ελληνικό λιμενικό σκάφος 920 έδεσε τη βάρκα με ένα σχοινί και τη ρυμούλκησε προς την Ιταλία για να τους ξεφορτωθεί. Ως αποτέλεσμα, το σκάφος ανατράπηκε και 650 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Για να ξεπλύνουν τις εγκληματικές τους ευθύνες, άρχισαν να κατηγορούν τα θύματα του ναυαγίου επειδή ναυάγησαν. Οπως κατηγορούν τα θύματα του βιασμού επειδή βιάστηκαν. Ολη μέρα ακούγαμε στα ΜΜΕ ότι τα θύματα φταίνε που πνίγηκαν, επειδή δεν ήθελαν να διασωθούν.
Στις 21 Μαΐου 2024 στην Καλαμάτα, ξεκινάει η πρώτη δίκη για το ναυάγιο της Πύλου. Σε αυτή τη δίκη, αντί να είναι κατηγορούμενοι οι θύτες, θα είναι τα θύματα. Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν 9 επιζώντες πρόσφυγες και τους δικάζουν ως διακινητές, αλλά και ως υπαίτιους του ναυαγίου. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι επιχειρούν να φορτώσουν την ευθύνη των 650 θανάτων σε 9 τυχαίους ανθρώπους, όπως πήγαν να φορτώσουν το έγκλημα στα Τέμπη σε έναν σταθμάρχη. Γνωρίζουμε πολύ καλά από ανάλογες δίκες πόσο στημένες είναι αυτές οι δικογραφίες για τους υποτιθέμενους διακινητές, που στην πράξη είναι τυχαίοι πρόσφυγες, διαλεγμένοι στον σωρό. Απαιτούμε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι του εγκλήματος και όχι οι εννιά επιζώντες ναυαγοί. Δεν θα επιτρέψουμε ακόμα μία απόπειρα συγκάλυψης ενός κρατικού εγκλήματος. 21 Μαΐου, όλοι και όλες στο δικαστήριο στην Καλαμάτα!
Γιάννης Μάγγος
Κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει σ’ αυτόν τον κόσμο. Η ζωή μία φορά δίνεται, δεν υπάρχει δεύτερη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή είναι ύψιστο, μοναδικό, αναντικατάστατο αγαθό. Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής με δόλιο τρόπο αποτελεί ύβρι προς την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, πάρα πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χωρίς λόγο εξαιτίας αστυνομικής βίας, φασιστικής βίας, εξαιτίας έμφυλης βίας, για ρατσιστικούς λόγους ή εξαιτίας άλλων μορφών βίας. Εκατοντάδες είναι οι δολοφονημένοι εξαιτίας της αστυνομικής βίας. Αναφέρω επιγραμματικά τις πρόσφατες περιπτώσεις: Φραγκούλης, Σαμπάνης, Μάγγος, Ζακ-Ζackie, Γρηγορόπουλος… Αναφέρω θύματα φασιστικής βίας: Παύλος Φύσσας, Σαχζάτ Λουκμάν και πόσοι άλλοι…
Πόσες γυναικοκτονίες να αναφέρω… δεκάδες. Πολλά από τα εγκλήματα που συμβαίνουν στα περάσματα του Εβρου ή στα θαλάσσια περάσματα του Αιγαίου και της Μεσογείου γίνονται εν κρυπτώ και δεν μαθαίνουμε τίποτα γι’ αυτούς τους ανθρώπους που χάνονται. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ…
Στις 14 Ιουνίου 2023, όμως, ανοικτά της Πύλου επιτελέστηκε ένα έγκλημα σε κοινή θέα. Το πλοίο Adriana, υπερφορτωμένο, με 700-750 επιβάτες να ζητάνε βοήθεια για ώρες, βυθίστηκε μετά από χειρισμούς που έκανε το ελληνικό Λιμενικό και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Περίπου 600 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η κίνηση του πλοίου καταγραφόταν από τη Frontex και την ελληνική ακτοφυλακή, μέχρι τη στιγμή που το βούλιαξαν.
«Το ελληνικό Λιμενικό είναι υπεύθυνο για τη βύθιση» δηλώνουν οι επιζώντες, μεταξύ αυτών οι 9 κατηγορούμενοι για «πρόκληση ναυαγίου». Στη θέση τους έπρεπε να είναι οι υπεύθυνοι του Λιμενικού κι αυτό οφείλουμε να απαιτήσουμε και να αγωνιστούμε για να το πετύχουμε.
Συνισταμένη όλων των παραπάνω εγκλημάτων είναι η τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρείται, παρά την πληθώρα των αποδεικτικών στοιχείων εις βάρος των υπαιτίων. Νέα στοιχεία αποκαλύπτονται καθημερινά και έρχονται στη δημοσιότητα για όλες τις υποθέσεις. Η υπόθεση της κρατικής δολοφονίας στην Πύλο πρέπει να τοποθετηθεί στην πραγματική της διάσταση. Να πάνε οι πραγματικοί ένοχοι στο εδώλιο.
Ο δρόμος για την απόδοση δικαιοσύνης και τη δικαίωση είναι μακρύς. Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό. Για να υπάρχει κράτος δικαίου.