«Αν με κάποιο μαγικό τρόπο, σταματούσαν αύριο κάποιες συρράξεις σε πολύ κρίσιμα σημεία του πλανήτη Ουκρανία, Σουδάν, Αφγανιστάν, ο αριθμός των προσφύγων θα μειωνόταν στο μισό» ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ η Στέλλα Νάνου εκπρόσωπος Ύπατης Αρμοστείας ΟΗΕ, σύμφωνα και με την έκθεσης του ΟΗΕ για το 2022. «Τελευταία οι πρόσφυγες επιχειρούν όλο και πιο επικίνδυνα ταξίδια, ρισκάροντας και την ζωή των οικογενειών τους» σημείωσε και όπως τόνισε «αυτό θα πρέπει να μας κινητοποιήσει». Αναφερόμενη στις μαρτυρίες των επιζώντων του πολύνεκρου χθεσινού ναυαγίου είπε πως «κάνουν λόγο για γυναίκες και παιδιά στο πλοιάριο» αλλά όπως σημείωσε είναι σε σύγχυση και δεν τους είπαν που βρίσκονταν. «Αναζητούν τους φίλους και τους συγγενείς τους. Είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση» ανέφερε.
Όπως ανάφερε «τη χθεσινή πολύ θλιβερή μέρα του πολύνεκρου ναυαγίου, τελείως συμπτωματικά δημοσιεύσαμε την ετήσια στατιστική έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας που δίνει την εικόνα για τον αναγκαστικό εκτοπισμό στον πλανήτη. Τα νούμερα και οι αριθμοί είναι πολύ θλιβεροί. Μιλάμε για 110 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν αναγκαστεί να αφήσουν τα σπίτια τους εξαιτίας πολέμων, συγκρούσεων, βίας, παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι ένας αριθμός ρεκόρ.
« Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός αναγκαστικά εκτοπισμένων από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και δυστυχώς αυτή είναι μια τάση, μια ανοδική τάση που παρατηρούμε τα δέκα τελευταία χρόνια» σημείωσε.
«Θα πρέπει φυσικά να αντιμετωπίσουμε τα βαθύτερα αίτια, που αναγκάζουν αυτούς τους ανθρώπους να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Χρειάζεται τόλμη, αποφασιστικότητα από τη διεθνή κοινότητα, από τα κράτη να μπορέσουν να βρουν μια λύση που δεν είναι εύκολη».
Για το κατά πόσο το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια αλλαγή στα σημεία μετακίνησης των προσφυγικών ροών είπε:
«Αυτά τα μοτίβα μετακινήσεων ανθρώπων συνεχώς αλλάζουν. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα βλέπουμε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να τολμούν όλο και πιο επικίνδυνα ταξίδια. Δηλαδή ταξίδια είτε από τις ακτές της Τουρκίας κατευθείαν προς την Ιταλία είτε από την Βόρεια Αφρική πάλι προς την Ιταλία κυρίως και άλλες χώρες της Μεσογείου. Αυτό θα πρέπει να μας κινητοποιήσει. Είναι ένα καμπανάκι να δούμε τα αίτια γιατί αυτοί οι άνθρωποι τολμούν αυτά τα τόσο ριψοκίνδυνα ταξίδια γνωρίζοντας τους κινδύνους».
Όπως σημείωσε «πρέπει να σκεφτούμε και να μπούμε στη θέση τους γιατί ένας πατέρας, μια μάνα αποφασίζει να βάλει το παιδί του σε μια βάρκα ενώ ξέρει ότι οι πιθανότητες να επιβιώσει είναι πάρα πολύ λίγες. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να το δει σοβαρά»
Για το πολύνεκρο ναυάγιο ανέφερε:
«Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το πλοιάριο ξεκίνησε από την Λιβύη, βρισκόταν αρκετές μέρες εν πλω. Το πλοιάριο ήταν μη αξιόπλοο με ανθρώπους στιβαγμένους κάτω από άθλιες συνθήκες»