Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το μεγαλύτερο κρατικό και ευρωπαϊκό ρατσιστικό έγκλημα στις θάλασσες της Μεσογείου μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο. Το ναυάγιο της Πύλου άφησε πίσω του πάνω από 600 νεκρούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, δεκάδες διασωθέντες χωρίς καμία πρόνοια, 9 επιζώντες που από το θάνατο βρέθηκαν στη φυλακή και εκατοντάδες συγγενείς και φίλους να αναζητούν δικαιοσύνη.
Στις 21 Μαΐου σημειώσαμε μια πρώτη νίκη στον αγώνα για απόδοση δικαιοσύνης: Το ελληνικό κράτος δεν τόλμησε να “δικάσει” τους 9 επιζώντες που είχε συλλάβει με σκοπό να φορτώσει σε αυτούς όλη την ευθύνη. Γιατί οι 9 δεν έμειναν μόνοι. Οι δικαστές, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στην δικαστική αίθουσα επρόκειτο να αποδειχθούν οι πραγματικές αιτίες του ναυαγίου και όχι όσα διοχετεύονταν στα δημοσιεύματα των “πετσωμένων” ΜΜΕ όπως οι στημένες κατηγορίες για διακίνηση προτίμησαν να εφαρμόσουν τους νόμους και να αθωώσουν τους 9 με συνοπτικές διαδικασίες. Η αλληλεγγύη αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα αυτής της νίκης.
Ξέρουμε σήμερα τι ακριβώς συνέβη: το ελληνικό κράτος, πιστό στο ρόλο του “μαντρόσκυλου” που του έχει αναθέσει η ΕΕ, περίμενε να νυχτώσει και αφού έδιωξε όσα πλοία είχε πρωτύτερα καλέσει κοντά στο αλιευτικό, έδεσε το σκάφος που κουβαλούσε πάνω από 700 ανθρώπους με σκοπό να το βγάλει από την ελληνική περιοχή ευθύνης για έρευνα και διάσωση. Αυτή η ενέργεια προκάλεσε την ανατροπή του αλιευτικού και το χαμό εκατοντάδων ανθρώπων. Είναι ολοφάνερο ότι αν ήθελαν να διασώσουν τους ανθρώπους θα τους είχαν μετεπιβιβασει σε διασωστικό σκάφος ή άλλα σκάφη από την πρώτη στιγμή που τους εντόπισαν. Αντί αυτού, έστειλαν περιπολικό (sic!) σκάφος στις 11 το βράδυ.
Το έγκλημα αυτό ήταν όμως προδιαγεγραμμένο. Οι πολιτικές των κλειστών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αντιμεταναστευτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, οι παράνομες επαναπροωθήσεις του λιμενικού, οι απάνθρωπες συμπεριφορές σε μετανάστες και πρόσφυγες σε κολαστήρια, όπως αυτό της Μόριας, δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν τις συνθήκες για τέτοιες τραγωδίες. Ακόμα και σήμερα αυτή η πολιτική προκαλεί ναυάγια με νεκρούς στα νησιά του Αιγαίου και στα σύνορα του Έβρου.
Οι αποτροπές που τόσο ξεδιάντροπα υπερασπίζεται ο Μητσοτάκης ισοδυναμούν με παράνομες και δολοφονικές επαναπροωθήσεις. Αλλά και όλες οι κυβερνήσεις που συμμορφώθηκαν στην ευρωπαϊκή πολιτική για τα σύνορα, έβαλαν το λιθαράκι τους για να συμβεί αυτό το έγκλημα. Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας σε μια επανπροώθηση στα νησιά ή σε ένα ναυάγιο στο Αιγαίο, επιτρέπουμε να γίνει ένα τέτοιο έγκλημα.
Το έγκλημα αυτό πρέπει να αποτελέσει ορόσημο στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης πολιτικής που γεννάει νεκρούς στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας.
Έχουμε τώρα καθήκον να κάνουμε των αγώνα των επιζώντων και των συγγενών των νεκρών δικό μας αγώνα για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να απαιτήσουμε να σταματήσει η δολοφονική συνοριακή βία. Να απαιτήσουμε να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτής της δολοφονίας, προκειμένου να μην βρίσκονται στο μέλλον πρόθυμοι να “εκτελούν εντολές” των πολιτικών προϊσταμένων τους, όταν αυτές οδηγούν σε νεκρούς ανθρώπους. Είναι και δική μας ευθύνη να υψώσουμε ανάχωμα σε αυτές τις ρατσιστικές πολιτικές του θανάτου.
Γιατί όταν κονταίνει η αξία της ανθρώπινης ζωής, αυτό που συμβαίνει στους άλλους, θα έρθει για όλους.
Ελάτε να ενώσουμε τη φωνή μας
ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές
ενάντια στην υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής
ενάντια στην υποτίμηση της ζωής μας
ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΑΝΑΓΚΗ
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.
Σάββατο 15/6/2024
18.00 ΠΟΡΕΙΑ από την κεντρική πλατεία
20.00 ΣΥΝΑΥΛΙΑ στο Πάρκο του Λιμενικού
Αντιφασιστική Κίνηση Καλαμάτας